Eksmisja małżonka w toku sprawy o rozwód.

19 gru Eksmisja małżonka w toku sprawy o rozwód.

Sąd w wyroku rozwodowym orzeka nie tylko o rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód, ale także o władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi, miejscu pobytu dzieci, obowiązku alimentacyjnym wobec dzieci i drugiego małżonka. W wyjątkowych sytuacjach, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może w wyroku rozwodowym nakazać jego eksmisję. Drugi małżonek musi jednak wystąpić z takim żądaniem.

Rażąca naganność zachowania musi być zawiniona oraz jednocześnie musi uniemożliwiać małżonkom wspólne zamieszkiwanie, tzn. że postępowanie małżonka stanowi zagrożenie dla spokoju i zdrowia drugiego małżeńska oraz małoletnich dzieci. Do przyczyn uzasadniających rażącą naganność zachowania zalicza się m.in. stosowanie przemocy fizycznej i psychicznej, demoralizowanie małoletnich dzieci, nadużywanie alkoholu, wszczynanie awantur.

Ważne jest to, iż nie można domagać się eksmisji małżonka z mieszkania, które stanowi jego wyłączną własność (majątek osobisty), np. zostało nabyte przez niego jeszcze przez zawarciem związku małżeńskiego lub odziedziczone. Nie można żądać eksmisji także z mieszkania, które zostało temu małżonkowi przydzielone np. w z związku z pracą w służbach mundurowych.

Pamiętać należy, iż sąd orzekając o eksmisji małżonka w pierwszej kolejności kieruje się potrzebami dzieci i małżonka, któremu powierzone zostało wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Eksmisji małżonka można domagać się nie tylko w trakcie sprawy rozwodowej, ale również, niezależnie od postępowania rozwodowego, na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (gdy małżonek swoim rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie) czy na podstawie art. 11a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (gdy małżonek swoim zachowaniem polegającym na stosowaniu przemocy w rodzinie czyni szczególnie uciążliwym wspólne zamieszkiwanie).